Creating space

Since the start of the New Year there is a big hype going on in the Netherlands.

Decluttering!

And I believe it’s not just in the Netherlands.

I am a collector. When I was a kid I used to collect shells, rocks, piece of paper, drawings.

Later on this became a Coca-Cola collection, even stamps at one point, and of course not forgetting the shoes, handbag and scarf/shawls collections in the most recent years.

My bedroom always was fuller than full.

I more and more realize that my collector side actually does not fit me anymore.

Am I out growing the kid in me? Or is it because I realize my head can use some tranquility around me.

Beginning of January, I started my declutterproject!

Boy, I enjoy it! It feels great to create space. Space in our home, space in my head.

Once in a while you come across something you have not seen in ages, and makes you smile.

Like the 3 items on this picture above.

My beautiful name bead bracelet from the hospital where I was born.

Who didn’t have one in the ‘80s? A nametag around your neck? Yesterday we went to the zoo with our kids and to my amazement I saw a little boy walking around with one too. It made me smile.

And last, my nametags from my airhostess time.

They all are from a different time in my life and have made me who I am today.

(And funny to realize they all have my maiden name on them.)

Three big smiles!

Happy decluttering everyone.

************************************************************************

Sinds de start van het nieuwe jaar is er een grote hype gaande in Nederland .

Decluttering!

Of zou ik het “ontrommelen” moeten noemen? ;0)

Ik ben een verzamelaar. Als kind was ik vroeger een schelpen, stenen, stukjes papier, tekeningen verzamelaarster.

Later werd dit een Coca-Cola collectie. Ik heb zelfs nog postzegels verzameld, en natuurlijk niet te vergeten, in de meest recentere jaren, de schoenen-, handtas- en sjaalcollecties.

In ieder geval, mijn slaapkamer was (en is) altijd voller dan vol.

Afgelopen jaar begon ik me steeds meer en meer te beseffen dat deze verzamelingswoede niet meer bij mij past.

Ben ik het kind in mij aan het ontgroeien? Of is het omdat ik besef dat mijn hoofd wel wat rust om zich heen kan gebruiken?

Zoals velen met mij, ben ik begin januari begonnen met mijn declutterproject.

Wat geniet ik ervan! Het voelt geweldig om ruimte te creëren. Ruimte in ons huis, ruimte in mijn hoofd.

En af en toe kom je iets tegen wat je al jaren niet meer hebt gezien…

Net als de 3 items op de foto hierboven.

Mijn prachtige handgemaakte kralen naamarmband uit het ziekenhuis waar ik geboren ben.

En wie had hem niet in de jaren ’80? Een naamplaatje om zijn nek? Gisteren waren we in Blijdorp met onze kinderen en tot mijn verbazing zag ik een kleine jongen rondlopen met zo’n zelfde naamplaatje. Ik kan niet anders dan glimlachen.

En als laatste, mijn naamplaatjes uit mijn stewardessen tijd.

Ze zijn allemaal uit een andere tijd in mijn leven en hebben me gemaakt tot wie ik nu ben.

(En grappig om te beseffen dat ze allemaal mijn meisjesnaam dragen.)

Drie grote glimlachen!

Vrolijk decluttering iedereen.