- why English?

This past week I got some questions from my Dutch followers why I write this blog in English and not in my mother tongue Dutch. The reason starts in 1986 when I moved with my parents to France. I was 12 years old and starting my secondary education at an international school. From that point on I became trilingual, and how romantic this might sound, it does bring some disadvantages as well.

I remember very clearly when I was 19 and started university here in the Netherlands. (Yes, I went back to my home country and left my parents home in France.)  For others my Dutch was strange. I was used to talking a mix of Dutch, French and English at home, but the people I was socializing with often did not quite understand me. For long I did not feel Dutch, neither English, neither French. A cultural shock in your own home country.

Now, almost 21 years later, I have lived most of my life in the Netherlands, with a short intermezzo in France. I am not worried any longer whether I am Dutch, French or English. I am me. And this me likes to keep in touch with my friends all over the world.  Therefore it was very logical to write this blog in English.

As of today my blog will be bi-lingual, as I also want to keep in touch with my Dutch followers.

- waarom Engels?

De afgelopen week kreeg ik een aantal vragen van mijn Nederlandse volgers waarom ik mijn blog in het Engels schrijf en niet in mijn moedertaal Nederlands. De reden begint in 1986 toen ik met mijn ouders naar Frankrijk verhuisde. Ik was 12 jaar oud en ik begon mijn middelbare opleiding op een internationale school. Vanaf dat moment werd ik drietalig, en hoe romantisch dit ook klinkt, het brengt ook nadelen met zich mee.

Ik herinner me heel duidelijk toen ik 19 was en aan de universiteit hier in Nederland begon. (Ja, ik ging terug en verliet mijn “ouderlijk huis” in Frankrijk.) Voor anderen was mijn Nederlands vreemd. Ik was thuis gewend te praten in een mix van Nederlands, Frans en Engels, maar de mensen waar ik mee omging begrepen me vaak niet. Voor lang heb ik me niet Nederlands, Engels noch Frans gevoeld. Een culturele schok in eigen land.

Nu, bijna 21 jaar later, heb ik het grootste deel van mijn leven in Nederland gewoond, met een kort intermezzo in Frankrijk. Ik vraag me niet langer af of ik Nederlands, Frans of Engels ben. Ik ben ik. En ik wil graag in contact blijven met mijn vrienden over de hele wereld. Daarom was het vanzelfsprekend om dit blog in het Engels te schrijven.

Vanaf vandaag wordt mijn blog tweetalig want ik zou het contact met mijn Nederlandse volgers niet willen kwijtraken.